Vacature: Belgacom-voorzitter (m/v) met visie, durf ... en de juiste partijkaart

Na de tweede redding van Dexia zou de regering een nieuwe wind laten waaien door de Belgische financiële wereld en een nieuwe koers varen met de overheidsbedrijven. De Raad van Bestuur van België’s nieuwste aanwinst, Dexia Bank België, zou niet meer worden gevuld met politici die uit dank voor bewezen diensten (tegen een riante verloning) regelmatig van een heerlijke portie kreeft mochten genieten. Neen, er zou een onafhankelijke selectie gebeuren door een onafhankelijk headhuntingbureau. Mooie woorden van Yves Leterme van op het spreekgestoelte in het parlement.

Vandaag zit Leterme in Parijs en zwaait de PS nog steeds de plak. De regering legde het 100 000 euro kostende advies van headhunter Egon Zehnder vrolijk naast zich neer, omdat het de PS niet beviel dat Guy Quaden niet als eerst werd gerangschikt. Meteen werd de hele carrousel op gang gebracht, waarbij alle "postjes" op één hoop worden gegooid om ze netjes te verdelen onder de partijen van deze regering. Some things never change.

Dat geldt blijkbaar ook voor Belgacom. CD&V denkt blijkbaar met Etienne Schouppe een nieuwe, jonge en frisse kandidaat naar voor te kunnen schuiven als topman van dit bedrijf. De leeftijdsgrens van 70 jaar voor bestuursleden bij Belgacom zal men daarvoor wel even snel aanpassen. De lichtzinnigheid waarmee CD&V en bij uitbreiding de regering hierin handelt, stoot tegen de borst. Het kroonjuweel van de Belgische overheidsbedrijven, met haar miljoenen klanten en 16 000, verdient beter.

Belgacom verdient een Raad van Bestuur en een voorzitter met een onberispelijke reputatie, met kennis van zaken in de telecomsector, maar vooral met durf. Durf om enfant terrible Didier Bellens onder controle te houden en niet alleen de financiële resultaten, maar ook de reputatie van dit bedrijf te bewaken en toe te zien op de relaties tussen management en personeel om tot een optimale werksfeer te komen.

Als de regering het niet nodig vindt om in te grijpen wanneer de CEO van deze BEL 20'er systematisch in opspraak komt met schandalen gaande van aandelenhandel met voorkennis, over corruptie tot een falend HR-beleid en het bestellen van halfslachtige juridische adviezen om de eigen persoon in te dekken tegen een miljoenenkost voor het bedrijf, dan moeten de Raad van Bestuur en haar voorzitter hun verantwoordelijkheid opnemen. En dat mag gerust hard tegen hard gaan, niet alleen tegenover de CEO, maar ook tegenover de regering die Bellens zijn gang laat gaan. De voorzitter moet de eigen post ter discussie durven stellen, wanneer CEO en regering volharden in de boosheid. De voorzitter moet, ondanks zijn/haar benoeming door de regering en de eigen partij, durven loskomen van die partij om de langetermijnperspectieven van het bedrijf te bewaken. Het is nog maar de vraag of dat kan samengaan met de politieke cultuur die blijkbaar heerst binnen de huidige regering